INFORMACJA
DLA RODZICÓW
dotycząca
organizacji dzieciom warunków do nauki w domu, sposobów motywowania i
wspierania ich do systematycznego uczenia się –w związku z rozporządzeniem Ministra Edukacji
Narodowej z dnia 20 marca 2020 r.
I.
Jak zorganizować dzieciom warunki
do nauki w domu.
1.
Zanim dziecko zasiądzie do nauki, warto
zadbać, by nic go nie rozpraszało: wyłączyć telewizor, radio, zamknąć drzwi do
pokoju, sprawdzić czy nie dochodzą z innych pomieszczeń np. odgłosy świetnie
bawiącego się rodzeństwa. W pobliżu nie powinno być np. komputera czy ulubionej
zabawki. Im mniej będzie dookoła rozpraszających bodźców, tym lepiej. Pamiętaj
w pomieszczeniu w którym dziecko się uczy powinna panować cisza.
2.
Zadbaj by dziecko miało swój kącik do
nauki, najlepiej z własnym biurkiem i krzesłem przystosowanym
do wzrostu dziecka.
3.
Ważne jest też by światło padało z lewej
strony gdy dziecko jest praworęczne a z prawej gdy dziecko jest leworęczne.
4.
Oświetlenie elektryczne nie może być
zbyt słabe, nie może też być zbyt jaskrawe.
5.
Na biurku powinien panować porządek,
znajdować się na nim powinny tylko rzeczy aktualnie potrzebne do nauki.
6.
W pokoju nie może być duszno ani zbyt
gorąco, optymalna temperatura to ok. 20 – 21 stopni Celsjusza.
7.
Nie spodziewaj się, że dziecko będzie uczyć
się dwie godziny bez przerwy. Gdy się zmęczy nauką, jego koncentracja osłabnie.
Dlatego najlepiej jest, by robiło w czasie uczenia krótkie 10-15-minutowe
przerwy np. na zrobienie herbaty czy inną mało absorbującą aktywność – pamiętaj
nie może to być nic od czego będzie je trudno oderwać. Dzieci osiągają dojrzałość szkolną (a co za
tym idzie umiejętność koncentracji) w różnym czasie. Niektóre siedmio-, ośmiolatki
potrafią godzinami rysować czy budować z klocków, a dla innych to zadanie ponad
siły.
8.
Jeśli dziecko uczy się, nie przeszkadzaj
mu. Nie pozwól też, by robiło to rodzeństwo.
9.
Na atmosferę do nauki wpływa ilość
książek w domu oraz nastawienie rodziców do szkoły i edukacji. Im bardziej
rodzice wspierają dziecko w nauce, tym lepsza jest atmosfera do uczenia się.
10.
Bądź gotowy do pomocy, jeśli dziecko cię
potrzebuje. Nie naciskaj jednak, jeśli o to nie prosi. Czasem lepiej je
zostawić, by rozwiązało problem samo. Nie jest jednak dobrze, jak dziecko ma
poczucie że jest ze swoimi szkolnymi problemami samo.
11.
Gdy dziecko uczy się, dyskretnie
sprawdzaj, czy rzeczywiście to robi.
12.
Sprawdzaj czy dziecko odrobiło wszystko
co było zadane, sprawdź też czy zadania wykonane są prawidłowo.
13. Nigdy nie zapominajmy o jeszcze jednym potężnym
narzędziu. Pochwała za odrobione lekcje skutecznie dodaje dziecku skrzydeł.
II.
Jak motywować i wspierać dzieci do
systematycznego uczenia się poza szkołą.
Nie wszystkie dzieci
chętnie zabierają się do nauki. Wiele zwleka z odrabianiem lekcji, odkłada
szkolne obowiązki na później, z niezadowoleniem siada do książek. Rodzice
często zastanawiają się, w jaki sposób zachęcić dziecko do nauki. Każde dziecko
jest inne i inne metody będą najlepiej się sprawdzać przy wspieraniu jego motywacji
do nauki, ale jest kilka uniwersalnych sposobów.
1.
To, co pomaga dziecku zmobilizować się
do pracy, to dobra organizacja czasu nauki. Bardzo ważny jest stabilny
harmonogram. Najlepiej, aby uczyło się o stałej porze (najlepiej rano), w
miejscu, gdzie jest cicho i spokojnie, gdzie dziecko może się skoncentrować i
nic go nie rozprasza.
2.
Ważna jest systematyczność.
Czasem dziecko po prostu nie wie, w jaki sposób zabrać się do pracy. Kiedy
trzeba przygotować się do sprawdzianu, nauczyć na pamięć wiersza, napisać
wypracowanie i rozwiązać kilka zadań z matematyki, wówczas naprawdę można się
pogubić i zniechęcić. Podpowiedzmy dziecku, co może zrobić, aby wykorzystać
czas przeznaczany na naukę w sposób jak najbardziej efektywny.
W systematycznej nauce znaczącą rolę odgrywają również rodzice. Są dla dziecka przykładem i wsparciem, ale powinni je też systematycznie kontrolować.
W systematycznej nauce znaczącą rolę odgrywają również rodzice. Są dla dziecka przykładem i wsparciem, ale powinni je też systematycznie kontrolować.
3.
Duży wpływ na motywację ma także pozytywna
ocena rezultatów pracy. Każdy lubi, gdy jego starania są doceniane.
Pamiętajmy więc, aby zauważać nawet niewielkie osiągnięcia dziecka i aby
chwalić je nawet za drobne postępy. Nie stawiajmy dziecku zbyt wygórowanych
wymagań, swoje oczekiwania dostosujmy do jego możliwości.
4.
W nauce warto stosować różnego rodzaju techniki
ułatwiające zapamiętywanie.
·
Notatki z wykorzystaniem różnych
kolorów, podkreśleń i zabawnych rysunków,
·
bazowanie na skojarzeniach, robienie wykresów,
map myśli. Najtrudniejszy materiał możesz łatwiej przyswoić dzięki kojarzeniu
wiadomości z obrazami np. z fizyki – pojęcie “ciepłe powietrze jest lżejsze niż
zimne” należy powiązać z balonem, który napompowany takim powietrzem leci w
górę.
·
Wszelkiego rodzaju fiszki, czyli słowa
klucze i hasła w książkach, na tablicy, ścianie, biurku.
To wszystko może pomóc dziecku lepiej i
bardziej trwale opanować materiał.
5.
Każdy uczeń w jakimś momencie swojej
kariery szkolnej zadaje sobie pytanie: ,,Po co właściwie tego wszystkiego się
uczę?”. Pomóżmy więc dziecku dostrzec korzyści, jakie może odnieść z
posiadanej wiedzy, pokażmy mu, w jaki sposób powiązać ją z codzienną
rzeczywistością i jak wykorzystać ją w praktyce np. dziecko w szkole uczyło
obliczać się pole prostokąta, więc zapytajmy je czy mogłoby Wam pomóc policzyć
ile metrów wykładziny, parkietu muszą Państwo kupić do danego pokoju, gdyż w
niedługim czasie mają Państwo zamiar położyć nową wykładzinę. Dzieci stawiające
sobie za cel zdobycie wiedzy lepiej się uczą, czerpią większą przyjemność z
nauki. Tutaj wsparcie rodziców i dawanie przykładu własnym postępowaniem jest
niezastąpione. Już samo okazanie zainteresowania może zdziałać bardzo wiele.
Zachęcajmy dziecko do rozmów, do myślenia, do wyrażania własnych opinii.
Rozbudzajmy w nim zainteresowanie otaczającym światem. Pokażmy mu, że nauka
naprawdę może być interesująca i przyjemna.
6.
Nie wyręczajmy dziecka w odrabianiu
lekcji. To bardzo ważne. Kiedy prosi o pomoc, nie podawajmy
mu gotowych rozwiązań, ale jedynie na nie naprowadźmy, udzielmy wskazówek,
wyjaśnijmy wątpliwości. Zachęćmy ucznia do samodzielności. Samodzielnie
rozwiązane zadanie może dostarczyć dziecku dużej satysfakcji, wzmacnia w nim
również poczucie, że jest w stanie poradzić sobie z trudnościami. Jest to szczególnie
ważne, ponieważ uczeń posiadający wiarę w swoje siły nie zraża się
niepowodzeniami, a stawiane przed nim zadania traktuje nie jak uciążliwe
obowiązki, ale jak przyjemne wyzwanie, któremu jest w stanie sprostać.
7.
Podsumowując, jeśli chcesz pomóc dziecku
zwiększyć motywację do nauki:
·
podkreślaj znaczenie nauki w życiu
człowieka,
·
doceniaj pracę i samodzielność,
·
dostrzegaj osiągnięcia dziecka,
·
pomagaj, ale nie wyręczaj,
·
nie wyśmiewaj niepowodzeń, ale wskaż jak
można uczyć się na błędach,
·
nie stawiaj wymagań wobec dziecka ponad
jego możliwości,
·
pokazuj praktyczne zastosowania
informacji zdobytych w szkole,
·
wzbudzaj w dziecku zainteresowania
wieloma dziedzinami życia,
·
stwórz warunki do poszerzenia wiedzy i
doświadczeń dziecka,
·
pomagaj w rozwinięciu umiejętności
potrzebnych w nauce (czytanie, zapamiętywanie, notowanie, koncentracja uwagi i
inne),
·
wspieraj!
·
PROSZĘ PAŃSTWA
O CIERPLIWOŚĆ I WYROZUMIAŁOŚĆ -PONIEWAŻ WYMAGA TO RÓWNIEŻ OD PAŃSTWA
WIELE TRUDU
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz