DZIEŃ NIEPODLEGŁOŚCI

Rozdzielił nas, mój bracie, 

zły los i trzyma straż, 

- w dwóch wrogich sobie szańcach,

patrzymy śmierci w twarz. 

W okopach pełnych jęku, 

wsłuchani w armat huk, 

stoimy na wprost siebie - 

ja - wróg twój, ty - mój wróg! 

Las płacze, ziemia płacze, 
w pożarach stoi świat,
a ty wciąż mówisz do mnie: 
To ja, twój brat... twój brat! 

O, nie myśl o mnie bracie,

w śmiertelny idąc bój, 

I w ogniu moich strzałów,

jak rycerz mężnie stój! 

 

A gdy mnie zdała ujrzysz, 
od razu bierz na cel 
I do polskiego serca 
moskiewską kulą strzel. 

Bo wciąż na jawie widzę

I co noc mi się śni,

że TA, CO NIE ZGINĘŁA, 

wyrośnie z naszej krwi.